دوستای خوبم، حتما خیلیاتون میدونید که من هر پنج شنبه، واسه امور کاری، راهی قم می شم و اگه فرصتی دست بده، به حرم منور کریمه ی اهل بیت هم سری می زنم...
تو همین ارتباط، مثنوی زیر و گفتم و هدیه می کنم به همه ی دوستداران حضرت معصومه...
اگر خوشتون اومد، نظر یادتون نره...
باز روز ششم هفته و باران نگاه
باز خورشید، پی همدم خود، حضرت ماه
باز روز ششم هفته و مرغ سحری
و دل مضطرب و مثنوی دربدری
باز هم خاک زمین، دربدر قامت یار
باز روز سفر و حسرت دیدار نگار
باز روز ششم و رو به رخ او به نماز
طلب ناز حبیبان، همه ی راز و نیاز
بعد از رخصت یار و دل بارانی ما
دل لیلا شده مجنون غزل خوانی ما
سوی محشر، به سوی قم، حرکت با دل خون
شاید این دل شود آزاد ز زندانی چون
همه ی رندی خود را نهمی اول ره
تا که بیرون شومی با نظرش، از دل چه
حضرت عشق در آنجاست، اگر بار دهد
گوشه ی چشم شفاعت به دل زار دهد
دل خسته، به حرم پای نهم با خجلت
گوییا کار تمام است، نباشد مهلت
بانویم! خسته به درگاه شما آمده ام
چنگ بر خان کرامات شما آمده ام
چه کند دست تهی هیچ ندارد حاصل؟
چه کند خسته ی ره، گریه کنان پای به گل؟
چه کند آه شرر باره ی جسمی خسته؟
چه کند خسته ی عاشق، به دو دست بسته؟
مددی بانوی من! باز کن این دست مرا
یا بگیر آبرو و جان مرا، هست مرا...
مددی بانوی من، عاشق عاشق گردم
در پناه کرمت، غرق حقایق گردم
ای کریمه! مددی، فانی راهت گردم
از جهان پر کشم و حرّ نگاهت گردم
بار الها! مددی، روز ششم دلگیرم
عاقبت در ره معصومه ی تو می میرم...
میم و حا...
نظرات شما عزیزان:
